تاریخچه‌ی زبان جاوا (Java)
اوایل دهه‌ی 1990 میلادی آقای جیمز گاسلینگ و همکارانش از پیچیدگی زبان ++C احساس نارضایتی می‌کردند و به همین دلیل تصمیم گرفتند، زبانی را ابداع کنند که علاوه‌بر قدرت زبان ++C از سادگی بیشتری برخوردار باشد، جالب است بدانید آن‌ها در ابتدا نام Oak به معنای “بلوط” را روی این زبان گذاشته بودند، دلیل این امر هم این بود که یک درخت بلوط در مجاورت اتاق کار آقای گاسلینگ قرار داشت، پس از مدتی مدیران شرکت سان‌مایکروسیستمز (شرکت گاسلینگ و همکارانش) تصمیم گرفتند نام مناسب‌تری را برای این زبان برگزینند.
برای این منظور به یک کافی‌شاپ مراجعه کردند و حدود نصف روز به بحث و تبادل نظر در این خصوص پرداختند و در نهایت تصمیم بر این شد که از مخفف نام‌های خودشان یعنی James Gosling و Arthur Van Hoff و همچنین Andy Bechtolsheim استفاده کنند و در نهایت نام Java را بر روی این زبان نهادن، هرچند در نقل قولی آمده است Arthur و Andy که در تیم اولیه بودند پس از مدتی از شرکت سان جدا شده و در ادامه جیمز گاسلینگ به همراه دو تن از کارمندان سان‌مایکروسیستمز به نام‌های Mike Sheridan و Patrick Naughton به همراه آقای گاسلینگ توسعه‌ی زبان جاوا را تحت نام پروژه‌ی سبز (Green) ادامه داده و سپس با تغییر نام به جاوا آن را منتشر کردند، اما چیزی که واضح است جیمز کاسلینگ کانادایی نقشی حیاتی در خلق این زبان داشته است.
از آنجایی که مراسم نام‌گذاری در یک کافی‌شاپ صورت گرفته بود برای نماد این زبان از یک “فنجان قهوه‌ی داغ” استفاده شد، هرچند برخی می‌گویند جیمز گاسلینگ به نوعی قهوه که در جزیره‌ای به نام Java (در اندونزی) وجود داشت علاقه‌ی فراوانی نشان میداد و نام جاوا نیز از همین نوع قهوه گرفته‌شده است، نهایتا در سال 1995 زبان Java توسط شرکت Sun Microsystems ارائه و بعدها توسط اواکل خریداری شد.
اهداف اولیه‌ی جاوا
همانطور که گفتیم جیمز گاسلینگ این زبان را با هدف جایگزینی برای ++C توسعه داد. از این رو اهداف خاصی نیز برای آن در نظر گرفته شد که عبارت بودند از:
ساده و مشهور بودن
قابلیت شئ‌گرایی قدرتمند
کارایی و عملکرد بالا و بهینه
قابلیت انتقال و پرتابل بودن
ضریب اطمینان بالا و خطای کم
زبانی پویا با قابلیت نخ‌کشی (Treading)
ماشین مجازی جاوا (JVM) چیست؟
در حقیقت JVM همان چیزیست که شعار معروف این زبان (یک بار بنویس، همه جا اجرا کن) را محقق می‌سازد، ماشین مجازی جاوا دو هدف اولیه را دنبال می‌کند:
فراهم کردن محیطی برای اجرای برنامه در سیستم‌های مختلف
وظیفه‌ی مدیریت و بهینه‌سازی منابع حافظه‌ی آن سیستم
هنگامی که شما یک برنامه را به زبان جاوا می‌نویسید و آن را کامپایل می‌کنید در اصل برنامه‌ی شما به مجموعه کدهایی به‌نام “بایت‌کد” تبدیل می‌شود، ماشین مجازی تنها این بایت‌کدها را متوجه می‌شود، آن‌ها را دریافت کرده و مطابق با تنظیماتش آن‌را اختصاصا برای یک سیستم‌عامل خاص کامپایل و قابل اجرا می‌کند، به نمای تصویری زیر توجه کنید:
همانطور که در تصویر بالا نیز واضح است، شما یکبار برنامه را می‌نویسید و اجرای آن در سیستم‌عامل‌های مختلف را به JVM میسپارید، مثلا برنامه‌ی جاوایی که در ویندوز نوشته شده است باید به راحتی و بدون هیچ‌گونه مشکلی در لینوکس نیز اجرا شود و این امر امکان‌پذیر نیست مگر با وجود ماشین مجازی.
چه برنامه‌هایی را می‌توان با زبان جاوا نوشت؟
همانطور که گفتیم، جاوا یک زبان چندسکویی است. بنابراین شما می‌توانید با استفاده از آن برای سیستم‌عامل‌های مختلفی مانند ویندوز، لینوکس، او‌اس‌ایکس، اندروید، وب و… برنامه‌نویسی کنید. در حقیقت یکبار برنامه‌ی خود را بنویسید و همه‌جا آن‌را استفاده کنید.
در ایران نیز برنامه‌های بسیار زیادی (به خصوص نرم‌افزارهای دولتی) با این زبان توسعه یافته‌اند. بنابراین شما با یادگیری جاوا تقریبا می‌توانید به بازار کار بسیار خوبی امیدوار باشید. در کشورهای توسعه‌یافته‌ای مانند استرالیا، کانادا، انگلستان و آمریکا شرایط از این نیز بهتر است و تقریبا سرمایه‌گذاری‌های فراوانی روی آن می‌شود.
جهت خرید این محصول به لینک زیر مراجعه کنید:
